Τουρκικό στρατιωτικό αεροδρόμιο στην Ίμβρο και αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Λήμνου

«Στην Ίμβρο κατασκευάζουν οι Τούρκοι στρατιωτικό αεροδρόμιο: Για να είναι δύο βήματα από τα νησιά μας»
07 Φεβρουαρίου 2010

Η αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων να εξασφαλίσουν πολιτικά και νομικά τα κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή του Αιγαίου ενισχύει τις επεκτατικές προσπάθειες της Άγκυρας, οι οποίες εκδηλώνονται με την αύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στην περιοχή του Αιγαίου.

Πρόσφατο παράδειγμα η κατασκευή αεροδρομίου στη νήσο Ίμβρο. Σύμφωνα με τωρινό έγγραφο της ΕΥΠ, «η Τουρκία κατασκευάζει αεροδρόμιο στο νησί Ίμβρος», στο οποίο σημειωτέον λειτουργεί από το 1995 το στρατιωτικό ραντάρ COKCEADA, το οποίο είναι μεγάλων δυνατοτήτων, αφού η εμβέλειά του φτάνει μέχρι την ηπειρωτική Ελλάδα.

«Το νέο αεροδρόμιο της Ίμβρου βρίσκεται υπό κατασκευή, έχει μήκος στην παρούσα φάση 4.100 πόδια και 98 πλάτος, με προοπτική επέκτασης προς βορρά στα 9.000 πόδια και είναι τσιμεντοστρωμένο».

Οι προδιαγραφές του αφορούν στρατιωτικό αεροδρόμιο το οποίο θα μπορεί να δεχθεί όλους τους τύπους των τουρκικών στρατιωτικών αεροπλάνων (F-16, F-4, C-130 C-160 κ.λπ.).

«… Η τουρκική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας δεν έχει καμιά αρμοδιότητα στο νέο αεροδρόμιο για χρήση από πολιτικά αεροπλάνα, ούτε εντάσσεται αυτό στα προς χρήση αεροδρόμια της τουρκικής ΥΠΑ. Η κατασκευή του αεροδρομίου αποφασίστηκε από το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας (ΣΕΑ)».

Εκτιμάται ότι η κατασκευή θα ολοκληρωθεί το 2011, οπότε θα αλλάξει δραματικά σε βάρος μας η επιχειρησιακή ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Και τούτο γιατί ο χρόνος αντίδρασης των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων θα μειωθεί σημαντικά λόγω της εγγύτητας της Ίμβρου με τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, ενώ μέχρι σήμερα οι κύριες τουρκικές αεροπορικές βάσεις των F 16 στη BΑDIRMA και στο BΑLIKESHIR απέχουν 96 και 80 ναυτικά μίλια αντίστοιχα από τις ακτές της Μικράς Ασίας.

Το νέο αεροδρόμιο θα παραχωρηθεί στο ΝΑΤΟ για χρηματοδότηση από τα κονδύλια υποδομής και εντός του 2010 θα εγκατασταθούν σ’ αυτό μέσα Έρευνας και Διάσωσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την περιοχή του FIR Αθηνών αρμοδιότητας της Αθήνας. Η εξέλιξη αυτή, που δεν είναι η μοναδική, ήταν αναμενόμενη:

Η Τουρκία πρώτα πέτυχε να εξουδετερώσει το αεροδρόμιο της Λήμνου σε διεθνές επίπεδο, τόσο πολιτικά όσο και νομικά, και να παγιώσει την αποστρατιωτικοποίηση του νήσου, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να αρκούνται σε δηλώσεις, μηνύματα και διαβήματα, ενέργειες οι οποίες όχι μόνον δεν φέρνουν αποτέλεσμα, αλλά ενθαρρύνουν την Άγκυρα να κάνει ένα βήμα παραπάνω και να υποστηρίξει ότι η Λήμνος… δεν είναι ελληνική ή ότι είναι στο ίδιο καθεστώς με τη «βόρεια Κύπρο». Λόγω της ελληνικής αδράνειας, το ΝΑΤΟ και ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) θεωρούν και χρησιμοποιούν τη Λήμνο ως αποστρατιωτικοποιημένη, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να μην αντιδρούν, αν και στα δυο νησιά, Λήμνο και Ίμβρο, έχει αρθεί, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μοντρέ, το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης.

Σύμφωνα με αποκαλυπτικό έγγραφο (φωτοτυπία) της τουρκικής κυβέρνησης, το οποίο είχε παραδώσει στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ το 1998 ο τότε πρέσβης Ονούρ Οϊμέν, παρουσία του έλληνα ομολόγου του Γ. Σαββαΐδη, πέραν του ότι η Τουρκία υποστηρίζει ότι η Λήμνος είναι αποστρατιωτικοποιημένη, ισχυρίζεται εκτός των άλλων ότι η Ελλάδα… έκανε στις 21 Οκτωβρίου 1912 εισβολή στη Λήμνο, την Τένεδο, τη Σαμοθράκη, τα Ψαρά, την Ικαρία, τη Λέσβο, τη Χίο. Η Ελλάδα όμως δεν αντέδρασε και δεν έφερε το θέμα στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, αλλά αρκέστηκε σε δηλώσεις χωρίς αποτέλεσμα, με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ «να σφυρίζει κλέφτικα» και να παριστάνει τον αδιάφορο, παίρνοντας με τη σιωπή του εμμέσως πλην σαφώς τη θέση της Τουρκίας.



Η ελληνική αδράνεια είχε ως συνέπεια η Τουρκία μετά 8 μήνες, τον Ιούνιο του 1999, να θέσει θέμα ελληνικότητας της Λήμνου, στο πλαίσιο του EURO CONTROL αυτή τη φορά, με την ελληνική ΥΠΑ, που εκπροσωπούσε τη χώρα μας, να το αποδέχεται με τη σιωπή της. Η αδυναμία της Αθήνας να επιλύει τουλάχιστον τα εξόχως σημαντικά εθνικά θέματα και την επίλυσή τους να τη μεταθέτει σε μόνιμη βάση για άλλους και για αργότερα, δημιουργεί μείζον πρόβλημα και ενθαρρύνει την Άγκυρα να προβάλλει κάθε φορά νέες διεκδικήσεις.



Αυτήν την περίοδο, με το αεροδρόμιο της Ίμβρου σε συνδυασμό με το ήδη επιχειρησιακό ραντάρ COKCEADA στο ίδιο νησί, αποδυναμώνεται δραματικά η αεροπορική ισχύς του αεροδρομίου της Λήμνου, που αποτελούσε την αιχμή του δόρατος για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, αφού, λόγω εγγύτητας της Ίμβρου, ο χρόνος αντίδρασης της Λήμνου θα είναι τραγικά μικρός. Με την αύξηση των τουρκικών επιχειρησιακών δυνατοτήτων στην περιοχή του Αιγαίου, η Άγκυρα θα ασκήσει στη χώρα μας πολιτικές πιέσεις για περισσότερες παραχωρήσεις, κάτι που έχει γίνει πλέον «θεσμός» τις τελευταίες δεκαετίες…

to paron