Συνεχίζεται η παράδοση του ιδρυτή του «κινήματος». Ήτοι, η διακυβέρνηση της χώρας με συνθήματα και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Λέξεις όπως το «πρώτα ο πολίτης», αποτελούν την κορωνίδα της σημερινής συνθηματολογίας.
Βασίλειος Α. Κόκκινος *
Συνεχίζεται η παράδοση του ιδρυτή του «κινήματος». Ήτοι, η διακυβέρνηση της χώρας με συνθήματα και επικοινωνιακά τεχνάσματα. Οι λέξεις «πρώτα ο πολίτης», αποτελούν την κορωνίδα της σημερινής συνθηματολογίας. Αλλά ποιοι πολίτες ρωτήθηκαν, αν συμφωνούν να δοθεί νέος οδικός χάρτης στην Τουρκία, όταν δεν συμμορφώνεται με τους όρους εντάξεώς της στην Ε.Ε.; Αν δέχονται την ελληνοποίηση των παδιών άνω του ενός εκατομμυρίου λαθρομεταναστών; Αν συμφωνούν να φορολογηθούν οι μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων προς τα παιδιά και τα εγγόνια τους όταν οι πλούσιοι τα μεταβιβάζουν δια των μετοχών υπερποντίων εταιρειών, χωρίς φορολογικές επιβαρύνσεις;
Τα λαϊκά συνθήματα όχι σπάνια εξελίσσονται σε εμπαιγμό του λαού. Όπως ακριβώς συνέβη με το διαβόητο εκείνο των «υπερήφανων γηρατειών», που κατέληξε στην προ της Βουλής βιαία απώθηση των διαμαρτυρομένων για τις πενιχρές συντάξεις τους υπερηλίκων, από κυβερνητικούς πραιτωριανούς. Παρήλθαν ήδη οι εκατό ημέρες αναμονής μιας ευκταίας αλλαγής, με επαναλήψεις υποσχέσεων, ωραιολογίες και διαρροές δήθεν επικειμένων κυβερνητικών ενεργειών. Αποτέλεσμα των τελευταίων ήταν να αποσυρθούν από τις ελληνικές τράπεζες και να φυγαδευθούν στο εξωτερικό περί τα 30 εκατ. Ευρώ. Κρίσιμα νομοσχέδια κατατίθενται και ανακαλούνται. Ούτε αυτό το φορολογικό δεν έχει κατατεθεί ακόμη. Η Ελλάδα περιήλθε στο στόχαστρο των εχθρών της Ε.Ε. και των κερδοσκόπων. Όχι μόνο για την εξέλιξη της οικονομίας της, αλλά και για τις καταγγελίες του σημερινού πρωθυπουργού της. Σε όλες τις μεταβάσεις του στο εξωτερικό, υπό την ιδιότητα του αρχηγού της αντιπολιτεύσεως κατηγορούσε την οικονομία και την κυβέρνηση της πατρίδος του με τα χειρότερα λόγια. Ήταν δυνατόν να μην το εκμεταλλευτούν οι επαγγελματίες τοκογλύφοι;
Αναγγέλθηκε ως ρηξικέλευθη καινοτομία η αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να εκλέγονται 120 βουλευτές με λίστα, κατόπιν προτάσεως των αρχηγών των κομμάτων και 180 σε μονοεδρικές περιφέρειες. Ως αιτιολογία μάλιστα προβάλλεται η επιδίωξη της εξαλείψεως των πελατειακών σχέσεων βουλευτών και εκλογέων και του περιορισμού του μαύρου χρήματος των πολιτικών. Η υπόδειξη 120 βουλευτών από τους αρχηγούς των κομμάτων είναι ευθέως αντίθετη προς την παρ. 3 του άρθρου 51 του Συντάγματος, κατά την οποία «οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση καθολική και μυστική ψηφοφορία, από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα, όπως νόμος ορίζει» και όχι από τους αρχηγούς των κομμάτων. Επομένως η άνω αλλαγή του εκλογικού νόμου αποτελεί περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας και σαφή οπισθοδρόμηση. Σχετική παρόμοια ρύθμιση του 1985 εγκαταλείφθηκε από τον εμπνευστή της, μετά την καθολική λαϊκή αντίδραση.
Εξ άλλου η ανάδειξη 180 βουλευτών σε μονοεδρικές περιφέρειες, όχι μόνο δεν θα εξαλείψει, αλλά αντιθέτως θα εκθρέψει τις πελατειακές σχέσεις. Ακόμα και στις ΗΠΑ, όπου εκλέγονται βουλευτές σε μονοεδρικές περιφέρειες, οι εκλογείς απευθύνονται για όλα τα θέματά τους «στον βουλευτή τους». Το δε μαύρο χρήμα των πολιτικών δεν θα περιορισθεί αλλά αντιθέτως θα τριπλασιαστεί. Τώρα κάθε κόμμα έχει 300 υποψηφίους βουλευτές σε όλη την Ελλάδα. Αν γίνουν 180 μονοεδρικές περιφέρειες σε κάθε μια τούτων θα προτείνονται από κάθε κόμμα τουλάχιστον 3 υποψήφιοι, δηλαδή συνολικώς τουλάχιστον 540 υποψήφιοι από κάθε κόμμα, θα αναζητούν τη χορήγηση «μαύρου χρήματος», για να επιτύχουν την εκλογή τους!
Αλλά και η άλλη εξαγγελία της διοικητικής αναδιαρθρώσεως της χώρας, δια της διαιρέσεώς της σε 13 περιφέρειες και του περιορισμού 2.300 δήμων σε 300 γιγαντοδήμους είναι προϊόν προχειρότητος. Η πρώτη θα δημιουργήσει οιονεί ομοσπονδιοποίηση της χώρας, αφού κάθε περιφέρεια θα έχει τον περιφερειάρχη – κυβερνήτη της. Η δε Δευτέρα, αντί της ενδεδειγμένης αποκεντρώσεως θα δημιουργήσει συγκέντρωση των δημοτικών υπηρεσιών με προφανή γραφειοκρατική συμφόρηση, κάθε άλλο παρά εξυπηρετική των δημοτών. Ο διαβόητος «Καποδίστριας» ερήμωσε την ελληνική ύπαιθρο. Διότι δια αυτού εγκαταλείφθηκαν όλα τα χωριά, τους κατοίκους των οποίων συνέδεε και συγκέντρωνε ο θεσμός του προέδρου της κοινότητος με τα μέλη του κοινοτικού συμβουλίου. Τα αξιώματα αυτά συγκρατούσαν τους χωρικούς στις πατροπαράδοτες εστίες τους. Μετά την κατάργηση των κοινοτήτων παρατηρήθηκε ομαδική εγκατάλειψη των περισσοτέρων ορεινών και απομεμακρυσμένων χωριών. Η οικονομία δεν επέρχεται μόνο δια της συγχωνεύσεως των δήμων, αλλά και δια της καταργήσεως ή του περιορισμού της αποζημιώσεως των δημοτικών συμβούλων, το αξίωμα των οποίων θα έπρεπε να είναι μόνο άμισθο και τιμητικό.
* Ο Βασίλειος Α. Κόκκινος είναι πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου.
Πηγή: http://www.xronos.gr/detail.php?ID=51904,
Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ τα μηνύματα σας να μην περιέχουν ύβρεις