Θεσσαλονίκη- Έλληνες, Γάλλοι και Αμερικανοί διασώστες απεγκλώβισαν νεαρό Αϊτινό από τα ερείπια μετά από 12 μέρες!

των Αλεξάνδρας Γούτα, Νατάσας Καραθάνου

Για τον νεαρό Αϊτινό, μόλις 24χρονών, που έζησε για 12 ολόκληρες μέρες καταπλακωμένος από τα συντρίμμια εντός κτηρίου τεσσάρων ορόφων, μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή, η σωτηρία ήρθε από πολύ μακριά: ήρθε από τη Θεσσαλονίκη και την Κοζάνη. Ήρθε από την Κομοτηνή, τη Λάρισα και την Πάρο. Ήρθε από την Αθήνα και την Πάτρα.

Από όπου προέρχονται, δηλαδή, τα 10 μέλη της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης -οκτώ άνδρες και δύο γυναίκες- που ταξίδεψαν μέχρι την Καραϊβική, για να βρεθούν στο πλευρό των ανθρώπων της. Και στο πλευρό του νέου άντρα, που βγήκε ξανά στο φως μετά από σχεδόν μισό μήνα!

Το ταξίδι των 10 εθελοντών μέχρι την Αϊτή ήταν κάθε άλλο παρά εύκολο. Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης (ΕΟΔ), Αθανάσιος Σωτηράκης, τα μέλη της αποστολής έφτασαν πρώτα αεροπορικώς στον Άγιο Δομίνικο κι από εκεί "βρίσκοντας με χίλια ζόρια ένα μεταφορικό μέσο, που στοίχισε 1.000 ευρώ, κατάφεραν μετά από ένα ταξίδι άνω των 10 ωρών να φτάσουν στον καταυλισμό των Ηνωμένων Εθνών", σε μια περιοχή που τρανταζόταν διαρκώς από μετασεισμούς, με κομμένες τηλεπικοινωνίες, με ελάχιστα μέσα να διευκολύνουν τη δουλειά τους.

Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι, όταν η αποστολή ενημερώθηκε από τον Έλληνα δημοσιογράφο, Σωτήρη Δανέζη, ότι ακούγονται αχνές φωνές μέσα στα ερείπια του πανδοχείου "Napoli Inn", χρειάστηκε να επικοινωνήσει μέσω βραχέων με το κέντρο επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης κι αυτό στη συνέχεια να επικοινωνήσει με το αρμόδιο "στρατηγείο" των Ηνωμένων Εθνών, το οποίο με τη σειρά του ανταποκρίθηκε σε 24 δευτερόλεπτα και ανέλαβε να στείλει στην περιοχή κι άλλη βοήθεια. Αϊτή μέσω Θεσσαλονίκης δηλαδή. Χάρη στον συντονισμό αυτό, στην περιοχή έφτασαν 20μελής ομάδα Γάλλων και διασώστες από την Αμερικανική Ομάδα Διάσωσης USAR-1.

----------------------

"Μιλούσα με άλλους πέντε ανθρώπους"
----------------------

Σύμφωνα με τον κ. Σωτηράκη, οι Έλληνες διασώστες έκαναν τρεις διατρήσεις: μία για να παράσχουν στον 24χρονο πρώτες βοήθειες κι άλλες δύο για τον απεγκλωβισμό του, σε μια επιχείρηση που κράτησε περίπου τέσσερις ώρες. Στο μεσοδιάστημα, τού έλεγαν λόγια παρηγοριάς και ελπίδας.

Ο 24χρονος, ταμίας του ψιλικατζίδικου που λειτουργούσε στο ισόγειο του πανδοχείου, κατάφερε να επιβιώσει χάρη στα τρόφιμα και τα αναψυκτικά που υπήρχαν στο κατάστημα. Παρόλα αυτά, μετά από 12 ημέρες είχε πάθει το λεγόμενο "σύνδρομο της κατάχωσης": δεν ήξερε τί ώρα ήταν ούτε ακριβώς πού βρισκόταν.

"Όταν τον ανέσυραν, αγκάλιασε σφιχτά τον διασώστη και τον ευχαρίστησε στα αγγλικά. Δεν καταλάβαινε αν ήταν μέρα ή νύχτα. Τού είπε ότι μιλούσε με πέντε ακόμη εγκλωβισμένους ανθρώπους -η μία γυναίκα- όσο βρισκόταν καταπλακωμένος, αλλά λόγω του συνδρόμου της κατάχωσης, δεν ήταν σε θέση να πει αν αυτό είχε γίνει την προηγούμενη ή πριν δέκα μέρες", εξηγεί ο κ. Σωτηράκης, σύμφωνα με τον οποίο, δυστυχώς, άλλοι επιζώντες δεν εντοπίστηκαν. Πάντως, τα συνεργεία των διασωστικών οργανώσεων θα συνεχίσουν να αναζητούν στα ερείπια επιζώντες, παρά την επίσημη διακοπή των σχετικών ερευνών από την κυβέρνηση της Αϊτής.

Επόμενος στόχος της ΕΟΔ είναι τώρα η δημιουργία ενός χώρου για φιλοξενία και ψυχιατρική υποστήριξη παιδιών, που έχασαν τους γονείς τους στην καταστροφή, αντίστοιχου με τη μονάδα που έγινε ήδη στην Ινδονησία. Για τον σκοπό αυτό, θα γίνει έρανος.

Εν αναμονή των εξελίξεων, τα μέλη του κλιμακίου θα παραμείνουν στην Αϊτή, ψάχνοντας και για άλλα θαύματα επιβίωσης. Οι άνθρωποι αυτοί, εξηγεί ο κ. Σωτηράκης, είναι αφοσιωμένοι στο έργο τους. Είναι εργαζόμενοι, αλλά δεν διστάζουν να αφήσουν τη δουλειά τους όταν χρειάζεται, για να σπεύσουν όπου οι άνθρωποι υποφέρουν. Κι αυτό κάποιες φορές αποβαίνει σε βάρος τους.

"Σε κάποια περίπτωση είχαμε δύο απολύσεις. Οι άνθρωποι γύρισαν πίσω και δεν βρήκαν τη δουλειά τους. Σε άλλη περίπτωση βέβαια, όταν ο εργαζόμενος γύρισε πίσω, η εταιρία τον τίμησε για την προσφορά του και του έδωσε και προαγωγή", σημειώνει ο κ. Σωτηράκης. Και συμπληρώνει χαρακτηριστικά: στον καταυλισμό του ΟΗΕ, η ελληνική αποστολή έχει τα μικρότερα σκηνάκια, αλλά η ελληνική σημαία βρίσκεται πάνω σε έναν πολύ ψηλό ιστό, ξεχωρίζει, και "μιλάει": η Ελλάδα είναι εκεί.

omogeneia