Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

ΠΡΩΣΟΙ, ΓΑΛΑΤΕΣ & ΣΑΞΟΝΕΣ

Αναρτήθηκε από info@soussanis.gr στις 3:33 μ.μ.
Τα έξι διαφορετικά στάδια της κρίσης, οι ευρωπαϊκές ανισορροπίες, η περιορισμένη διάρκεια των νομισματικών ενώσεων, η «συνεταιριστική» νοοτροπία της Ένωσης, οι φυλετικές διαμάχες και ο Ελληνικός παράγοντας

Σε ένα αρκετά παλαιότερο άρθρο μας, από τις 4. Φεβρουαρίου του 2009, στην προσπάθεια μας τότε να «προβλέψουμε» κάποια μελλοντικά γεγονότα, είχαμε αναφέρει, μεταξύ άλλων τα παρακάτω:

“Θεωρώντας ότι τα γεγονότα που ζούμε από την αρχή της τρίτης χιλιετηρίδας (στην Ιστορία τίποτα δεν συμβαίνει ακριβώς σε μία συγκεκριμένη ημερομηνία, αφού πάντοτε πρόκειται γα μία «αέναη διαδικασία») έχουν πολύ βαθύτερα αίτια, από αυτά που σήμερα αντιλαμβανόμαστε «δια γυμνού οφθαλμού», κρίνουμε σκόπιμο να τα αναλύσουμε χωρίς τους περιορισμούς της «συμβατικής λογικής», με αφορμή (σύμπτωμα μίας υποθάλπουσας ασθένειας, ας ελπίσουμε όχι επιδημίας) τη χρηματοοικονομική κρίση που ήδη ευρίσκεται σε εξέλιξη.







(α) Το πρώτο στάδιο της κρίσης κορυφώθηκε με την αγορά ακινήτων στις Η.Π.Α., χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν η μοναδική αιτία. Συνοδεύτηκε ή ακόμη και προήλθε από την ευρύτερη κρίση υπερκατανάλωσης μέσω δανεισμού, η οποία συντηρήθηκε από την αντίστοιχη βιομηχανική υπερπαραγωγή εκτός Η.Π.Α., κυρίως στην Ασία (Κίνα, Ταιβάν, Ιαπωνία κ.α.). Συνέβη δηλαδή το ίδιο, όπως κάποτε στην Ισπανία, το θησαυροφύλακα και απόλυτο κυρίαρχο του τότε κόσμου, η οποία ήταν φτωχή, επειδή όλο της το χρυσάφι πήγαινε πάλι στο εξωτερικό, για να αγοραστεί σιτάρι και τα άλλα αναγκαία αγαθά για τη ζωή. Οι Ισπανοί, παντοκράτορες τότε (το 16ο αιώνα), αν και μπορούσαν να παράγουν μόνοι τους τα αναγκαία προϊόντα, δεν τα παρήγαγαν εισάγοντας και υπέρ-καταναλώνοντας τα (αργότερα ακολούθησαν το παράδειγμα τους οι πανίσχυροι Βρετανοί).







Σήμερα, η παραγωγική αυτή υπερβολή (ανισορροπία) καταρρέει, με αποτέλεσμα να υπάρχει μείωση της τάξης του 40% στην Ταιβάν, 9% στην Ιαπωνία κλπ. Η πρόβλεψη για ανάπτυξη στην Κίνα είναι κάτω από 7%, κάτι που για τη χώρα αυτή σημαίνει ύφεση και κλείσιμο πολλών εργοστασίων. Από την άλλη πλευρά, η αποταμιευτική ικανότητα των Αμερικανών από 5,7% του εισοδήματος το 1998 ήταν πλέον αρνητική το 2007, ενώ οι καταναλωτικές δαπάνες έφτασαν στο απίστευτο νούμερο του 72% του ΑΕΠ. Το χρέος από τις δαπάνες αυτές αντιπροσώπευε το 2007 περί το 133% του αμερικανικού οικογενειακού εισοδήματος.







(β) Το δεύτερο στάδιο, η χρηματοπιστωτική κρίση, κορυφώθηκε πιθανότατα το 2008, αν και ακόμη δεν γνωρίζουμε την έκταση του. Τα διάφορα πιστωτικά ιδρύματα (τράπεζες κ.α.) βρίσκονται πλέον σε πραγματικά άθλια κατάσταση, με τα κράτη να προσπαθούν να τα διασώσουν συμμετέχοντας στο Κεφάλαιο τους, μέσω των χρημάτων (φορολογικών, πληθωριστικών) των χρεωμένων πολιτών τους.







Οι «εθνικοποιήσεις» των τραπεζών και λοιπών επιχειρήσεων που αναγγέλλονται, όχι μόνο δεν θα επιλύσουν το πρόβλημα, αλλά μάλλον θα το εντείνουν πολύ περισσότερο. Τα κράτη (το Δημόσιο), εκφραζόμενα όχι από πολιτικά συστήματα (ο καπιταλισμός μονοπωλεί πλέον την πολιτική), αλλά από αδύναμες και σαθρές, αδιαφανείς κομματικές οργανώσεις, είναι αδύνατον να διευθύνουν αποτελεσματικά επιχειρήσεις - πόσο μάλλον χρηματοπιστωτικές.







(γ) Το τρίτο στάδιο, η κρίση στην πραγματική αγορά, ευρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη και θα διαρκέσει αρκετό χρονικό διάστημα ακόμη, αφού οι διάφορες Οικονομίες του πλανήτη είναι σε ανόμοια επίπεδα εξέλιξης μεταξύ τους. Εδώ θα υπάρξει αναμφίβολα κρίση συναλλαγματικών ισοτιμιών (δολάριο, ευρώ, γεν, γουάν, ρούβλι κ.α.), ιδιαίτερα στις χώρες του Ευρώ, οι οποίες παρουσιάζουν πάρα πολλές οικονομικές ανομοιότητες. Εξ αυτού θα κινδυνεύσει πιθανότατα η συνοχή της Ε.Ε. (αν όχι η ύπαρξη της), με το μέλλον της να διαγράφεται όχι και τόσο καθαρό. συνεχίζεται

0 σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ τα μηνύματα σας να μην περιέχουν ύβρεις

 

Τι περιμένουμε Copyright © 2009 Blue Glide is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Journal